3 december - 6 december

7 december 2013 - Debre Zeyit, Ethiopië

Dag 25 - Dinsdag 3 december

Vandaag rond een uur of 9 wakker. Eerst mijn blog bijgewerkt en daarna ff aan het project gewerkt. Rond een uur of 11 zijn we met zijn allen naar de lokale markt gegaan om hier de sinterklaascadeautjes te kopen. Voor a.s. donderdag (5 december) hebben we lootjes getrokken (met de mbo’ers, Pim, Gerdine en de hbo’ers). Ik zal nog niet zeggen wie ik heb, dat maak ik donderdag bekend. Ik moet zeggen dat ik een best lastig persoon heb om iets leuks voor te halen. Nadat we klaar waren hebben we boven de Grace supermarket wat gegeten. Geen succes. Met de patat kon je iemand dood gooien en het vet droop van het ei af, wat resulteerde in een klef broodje ei en patat die je eigenlijk niet kon eten, voordat je een goede tandarts had gevonden.  Goed... toch iets aan de honger gedaan. Rond een uur of 2 kwamen we terug op Genesis. Helaas had Loes, die nog niet thuis was, de sleutel nog en konden we niet naar binnen. Toen maar ff een bakkie koffie gedaan in het cafetaria. Rond 3 uur stond Pim op de stoep voor ons wekelijkse evaluatiemoment, rond half 5 waren we klaar en zijn we met een aantal naar het internetcafé gegaan. Mijn laptop moest namelijk nog verder ‘gerepareerd’ worden (de laatste bestanden geïnstalleerd). Ongeveer 3 uur later was mijn laptop klaar en waren Natasja en ik te laat voor het avondeten (het was inmiddels een uur of 8). We zijn toen maar naar Rosemarey gegaan. Hier heb ik een heerlijk bord groenten op, met een lekker sausje. Het leek een beetje op chinese groente, maar was al lang blij om weer wat anders dan friet, burgers of brood te moeten eten. We hebben hier nog best wel een tijdje gezeten, ook om te Whatsappen met de bewoonde wereld. Na wat gezellige uurtjes later, waren we rond 22.00 uur terug op Genesis. De rest was op de zolder of al naar bed, dus lekker rustig.

 

Dag 26 – Woensdag 4 december

Vandaag iets voor half 7 wakker, maar nog wel blijven liggen. Rond kwart voor 7 probeerde Dennis ons te motiveren voor een bergtocht. Na veel moeite kwamen Loes en Kelsey hun bed uit. Natasja en ik zijn blijven liggen. Rond half acht was de groep vertrokken en zijn we eruit gegaan. Vandaag heb ik weer gewassen en het cadeautje voor 5 december ingepakt met bananenblad. Vond dit wel een goede oplossing bij het gebrek aan echt cadeaupapier. Daarna nog even aan het verslag gewerkt, totdat we honger kregen. Het brood was op, dus we wilden eerst in het cafetaria gaan eten, maar daar hadden ze niks (zelfs geen koffie of thee). Ik heb trouwens nog geen een keer meegemaakt dat een restaurant ofzo alles op voorraad heeft. Tip voor degene die uit eten gaan in Ethiopië: Houd een of twee back-upgerechten in gedachten! Maargoed... we zijn toen naar Pyramid gegaan. Het was al na twaalven, maar we kregen het toch nog voor elkaar om een gerecht van de ontbijtkaart te bestellen. De French toast die we besteld hadden, was heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar. Heb de hele dag geen honger meer gehad. ’s Middags nog druk bezig geweest aan het verslag. ’s Avonds maar wat brood gegeten, Natasja ook. De rest ging naar de pizzahut, wat blijkbaar totaal niet te eten was... Ze hebben de halve pizza aan de kat gevoerd

 

Dag 27 - Donderdag 5 december

Vandaag hadden we om 10.00 uur een interview met Jan Counzijnsen van AKF (Alema Koudus Feed), onderdeel van de Heus in Nederland. Het was ongeveer 2 kilometer lopen volgens het bord, maar het was veel verder. Het interview was heel erg nuttig en we zijn veel te weten gekomen, niet alleen over voeding en nutritionele behoeften van de kip, maar ook over bouw en wetgeving. Terug konden we een stukje met Jan meerijden en hebben we boodschappen gedaan. Toen we terug waren hebben Natasja en ik snel alles opgeruimd en verbouwd voor de sinterklaasavond. Om 16 uur hebben we verzameld bij Liesak, waar Loes en Douwe ons hebben getrakteerd op een etentje (met Pim, Gerdine en de kinderen). Rond zeven uur waren we met zijn allen op Genesis en heeft Gerdine warme chocomel en popcorn gemaakt. Daarna zijn we begonnen met de cadeautjes uitpakken. Zelf had ik Pim, Natasja had mij. Ik heb een soort pot/kan gekregen, collo (gebrande gerst) en ananas. Daarna zijn Natasja en ik nog even een stukje gelopen. Opeens kwam er een bajaj naast ons rijden waarvan de bestuurder riep: “Join company!” .. uhhh.. juist...negeren, zoals gewoonlijk. Vervolgens hoorden we opeens: “Hee! Waar gaan jullie naartoe?” Toen keken we wel op, want zoveel Nederlanders op de late avond hoor je niet. De bajaj reed weer door, dus we weten nog steeds niet wie het was. We vermoeden dat het een werknemer of stagaire is van de Holland Dairy farm, omdat de bajaj niet veel later al terug kwam en er niet veel bewoonde wereld is na Genesis Farm. De bestuurder sprak ons weer aan en snapte niet waarom we gingen lopen. Tja.. hij wilde natuurlijk dat we gingen betalen voor de bajaj. Dacht het niet...

 

Dag 28 – Vrijdag 6 december

Vandaag om 7 uur vertrokken richting Addis Abeba, Kelsey ging niet mee. Het duurde ongeveer 2 uur voordat we met het openbaar vervoer aan waren gekomen. Het eerste gedeelte ging nog wel, maar het tweede stuk met de bus was een ramp. De bus zat vol, ik zat op de stoel aan het middenpad, maar de mensen die stonden kwamen steeds dichterbij. Ze zaten nog net niet op mijn schoot en het uitzicht van Ethiopische konten en zweetoksels was nou ook niet echt fijn. Daarnaast zat er een oudere man achter ons, die serieus naar pure stront rook, wat nog het ergste van de reis was. Een raam open hielp helaas niet. Eenmaal aangekomen was ik dus blij met de ‘frisse lucht’ van de uitaatgassen van de auto’s.

 

We probeerden een tentje te vinden om wat te eten, maar dat was ook geen succes. Het eerste restaurantje had geen eten, de tweede was vol en de derde had alleen Mirinda en cake.Dus voor een aantal was cake hun ontbijt. De cake was niet verkeerd moet ik zeggen. Daarna zijn we richting een museum gelopen en is Pim verder gegaan naar zijn meeting. Het museum was niet echt wat we verwacht hadden en we stonden in 20 minuten weer buiten. Het was meer een gedenkingsplaats voor de overledenen van de oorlog (met heel veel schedels en botten in een etalage, iiiieeellll!). Daarna nog op het terrasje gezeten naast het museum, wederom geen succes, want de koffie was niet te zuipen. Het smaakte niet echt naar koffie, dus durfde hem niet verder op te drinken. De anderen waren het gelukkig met me eens. Het duurde ook ongeveer een half uur voordat we de rekening kregen, want we werden genegeerd. Waarschijnlijk omdat ik mijn koffie heb laten staan, is vast een belediging. Daarna hebben we nog een paar uur op Pim gewacht. In tussentijd kwamen we een paar rasta’s tegen die ons het een en ander over Addis hebben verteld en een beetje Amhaars hebben geleerd. Ze werden nog door de politie aangesproken, omdat de politie dacht dat ze ons aan het lastigvallen waren. Wij dachten dat ze aangesproken waren omdat ze berucht waren in Addis, omdat ze het steeds over Marihuana hadden en coffeeshops in Amsterdam en een legale Marihuanateler in Ethiopië. Wie weet waren het wel beruchte drugsdealers. Een van die gasten heeft ons bamboe laten proeven, erg zoet en lekker, maar lastig te eten.

 

Tegen de tijd dat Pim terug was, hadden we geen tijd meer om te eten en moesten we gelijk naar onze afspraak met Auke Boere van het NABC (Netherlands Africa Business Council), wat hoort bij de HAPP (Holland Africa Poultry Partners). Hij was zelf Nederlands, maar hij had een partner meegenomen, omdat hij dacht dat hij onze vragen niet kon beantwoorden. Deze partner heette Demeke, hij was afgestudeerd als dierenarts, gespecialiseerd in pluimvee en doet nu allerlei projecten. Het interview is super verlopen, we hebben meer informatie gekregen dan verwacht. Ook hebben Pim en Auke hier hun voordeel mee gedaan en wat zakencontacten opgebouwd. Auke is ook bereid om ons plan te controleren, wat echt super is. Toch nog iets positiefs meegemaakt in Addis, hahaha.

 

De terugweg was ook weer een lange rit. Toen we nog een kilometer of vijf moesten rijden, was er iets mis met het contact van het busje, hij ging stotteren en viel steeds uit. Na getankt te hebben en wat gerommel met de bedrading van het busje, leek het wat beter te gaan, maar helaas. Het busje begon weer. Uiteindelijk zijn we met veel gestotter aangekomen op Zuqualla. ’s Avonds zijn we nog uit eten geweest bij Rosemarey, een lekkere grilled steak op en wat (taaie) friet.  

1 Reactie

  1. Mams:
    9 december 2013
    Hey Linda
    Wat een gedoe om daar te reizen Jij zal nooit meer mopperen als de trein niet op tijd rijdt denk ik.
    En een sintcado in bananenblad dat hebben wij niet voor je helaas
    Groeten van ons.
    Stuur binnenkort weer een mailtje